มฤคินทร์, มฤเคนทร์ หมายถึง ดู มฤค, มฤค-.
[มะริดฉา] ว. มิจฉา, ผิด. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).
น. มิจฉาชีพ, การเลี้ยงชีวิตผิดทาง.
น. มิจฉาทิฐิ, ความเห็นผิดทางธรรม.
[มะรึดก] (โบ) น. มรดก. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).
[มะริด, มะรึด] ว. ตายแล้ว. (ส. มฺฤต; ป. มต).
[มะรึตะกะ] น. ผู้ตาย, ซากศพ. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).
[มะรึดตะยู] น. ความตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๗ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าอยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๒,๘๗๐ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๕๐,๘๐๐ กิโลเมตร,ดาวยูเรนัส ก็เรียก. (ส. มฺฤตฺยู; ป. มจฺจุ).